Baiknya tak banyak bicara..
Tiap kata kau sematkan luka..
Biar bergaris batas jiwa bukan raga..
Daripada kau nyalakan lagi sebuah lara..
Kuingin melayang terbang..
Bersama hujan yang akan datang..
Mungkin di pagi siang..
Atau diambang petang..
Atau disaat kelam menjelang..
Kuabadikan rasaku kukepak segala tanya..
Tak ingin lagi kucari sebuah makna..
Tidak ada komentar:
Posting Komentar